Aanvankelijk was eigenlijk alleen nog maar Charles Nijveen betrokken bij de oprichting van zijn “Vleeschmeelfabriek de Phenix”.
In zijn voorbereidingen voor deze oprichting ging hij niet over één nacht ijs. Hij orienteerde zich eerst in verschillende landen op de verschillende manieren, waarop ze daar kadavers en afgekeurd vlees verwerkten. Uiteindelijk koos hij voor het Duitse systeem van de zogeheten “Kadaver-Verwertungs Anstalten” In zijn toelichting beschrijft Nijveen de werking van dit proces als volgt:
“De vernietiging van al het vee en vleesch vindt plaats in apparaten voorzien van combineerde sterilisatoren en doogapparaten met ingebouwde roerwerk en die zijn voorzien van stoomdicht afsluitende deksels, stoomverwarmingsmantels met luchtverwarming en condensatieregisters, verder kleppen voor het inblazen der lucht en uitlaatkleppen voor het bewerkte product.
De cadavers worden in zijn geheel in de apparaten geworpen. De deksels worden daarop hermetisch gesloten en de stoom in de dubbele wand toegelaten. Hierdoor wordt de binnenketel tot op 140°C verhit en gedurende 4 uur gehouden.
Het ingeworpen materiaal wordt hierdoor volkomen steriel en alle bacterien en ziektekiemen onschadelijk gemaakt.
De bewerking van het materiaal veroorzaakt stank noch hinder voor de omgeving.”
De boerderij zoals Nijveen die rond 1910 aan de Bergummerdam, nu Damsingel in Sumar had gekocht (Bron: NTF koerier 1966)
De handtekening van Nijveen onder zijn toelichting op zijn plannen voor zijn vleesmeelfabriek
destructieinnederland.wordpress.com 